Het zou een ‘zoekgeraakte dingen-winkeltje’ worden. Met een hele voor de hand liggende naam. Iets als Je weet me wel te vinden of Oh dáár daar ben je!. Want zoekgeraakte dingen vind je nou eenmaal terug op voor de hand liggende plekken.
Een soort ruilHEMA zou het zijn. In allerlei tastbare en ontastbare, vaak onvindbare zaken. Waar je een teveel kunt ruilen voor een te weinig. Dat je dan een beetje trots komt brengen en er een stukje moed voor terugkrijgt. Of dat mensen zichzelf gewoon vinden in mijn winkeltje op de hoek van de straat en er niet persee barrevoets een wereldreis voor hoeven te maken. Of dat je een rood fietslampje in onderpand doet (omdat de dief alleen de witte jat) en een witte de boel weer completeert.
Ja, van alles zou je er vinden. Dat wat mensen kwijtraken en kwijtmaken. Elastiekjes voor in je haar. Pinpassen, zonnebrillen, usb-sticks (met een klittenbandstripje), mp3-spelers. Oordopjes voor in mp3-spelers. Maar ook dingen waar je zomaar wel weer eens wat van zou willen hebben. Reuze reuzen (reuze reuzes?). Een casettebandje met Never gonna give you up van Rick Astley. Sowieso, cassettebandjes. Een Rubiks Kubus. Fabuland. Een ouderwetse typmachine die 'ting' zegt aan het eind van de regel. Een Tamagotchi. Of nee, die toch eigenlijk maar niet.
Toen ik klein was, prevelde mijn moeder altijd een gebedje als ik opnieuw iets op miraculeuze wijze had laten verdwijnen. ‘Heilige Antonius, beste vrind, maak dat ons Lieke haar doekje terugvindt’. Mama en meneer Antonius, altijd vonden ze 'm, mijn 'doekje'; een uitgeknipt stuk stof ter grootte van een theedoek, dat ik overal waar ik kwam achter me aansleepte en bij voorkeur 's nachts in bed kwijtraakte. Ook vonden ze mijn fietssleutels, horloges, verloren kledingstukken en later mijn propedeuse, paspoort en rijbewijs.
Tegenwoordig bid ik zelf tot meneer Antonius, mijn beste vrind. Want het vermogen om dingen kwijt te raken ben ik helaas nog steeds niet zoek. Vannacht vroeg ik hem om een berg inspiratie. Liefst in een handig doseerzakje. En ik denk dat ik het misschien wel heb gevonden, vandaag, in mijn eigen zoekgeraakte dingen-winkeltje.
Ik ga er nu maar eens zorgvuldig gebruik van maken. Voor mijn scriptie. Voor een mooie brief aan een verre vriend. Of een lang verhaal. Een gedicht, wellicht.
En honderdduizend kekke stukjes op mijn weblog.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Heb je Boes toevallig ook gezien? Hij was niet in de harmo namelijk..
Hè hè! Eindelijk weer aan het bloggen. Het werd tijd!
@ simon; nee! boes heeft zich weer flink laten koeieneren en is niet op komen dagen...
@ belora; haha, ja hè?! fijn om je meteen weer als trouwste lezer terug te hebben!
Ja Liek, ik heb je gemist! Dit wordt weer smikkelen en smullen. Heb overigens zojuist de complete redactie laten schrikken door keihard te brullen: 'JAAAAH! FABULAND!! DAT WAS IK HELEMAAL VERGETEN!!!'. En daar kwam de herinneringen van iedereen...! Leuk hoor!
Kek! Helemaal dat dichten wellichten, maar je had vast al op onze hyve gezien hoe goed ik dat kan, dan.
Een reactie posten