donderdag 7 maart 2013

Schrijvers om de Noord

Ger Siks, een van de initiatiefnemers, draagt een snor. Eva Gerlach bij gelegenheid hagelwitte gympen met een spekzool van wel vijf centimeter. Menno Wigman stopt, ook als hij niet poëziet, woorden als monosyllabisch in zijn zinnen. Ester Naomi Perquin heet geen dichteres, maar dichter. Want een vrouwelijke ober is geen obergine. Anton Korteweg houdt niet van burgemeesters tutoyeren, zeker niet als ze Sjon heten. Hij noemt hem Johannes. En als een jonge, blonde labrador luistert naar gedichten, kunnen jullie het ook. Of je leest de krant - maar die vertelt nooit alles.

Dichten in een eilandkerk


Eens in de twee jaar verzamelt een groep dichters zich op Schiermonnikoog. Er wordt gerijmd, gelachen en geblaft.

DOOR LIEKE VAN DEN KROMMENACKER


Het is zo'n middag. Organisator Trudy Kramer struikelt over haar labrador Trooper en loopt een gebroken rib en een hoofdwond op. Dichter Ester Naomi Perquin verdwaalt bijna in Hotel Van der Werff als ze vanuit het restaurant via de gelagkamer de rookruimte zoekt. Collega Anton Korteweg, een man zonder mobiele telefoon, verneemt via een derde dat hij voor de vierde keer grootvader is geworden.


Niettemin staan de drie dinsdagavond paraat in de Ontmoetingskerk op Schiermonnikoog, waar elf dichters - samen goed voor tientallen literaire prijzen - voordragen uit eigen werk op de zesde editie van 'Schrijvers om de Noord', het tweedaagse dichters- en schrijversfestival dat dinsdag en vandaag gehouden wordt.


Bijeengekomen op ,,het eiland van de langzame ritmes'', zoals burgemeester Sjon Stellinga zich in het openingswoord poëtisch uitdrukt, tikken de vijf minuten spreektijd per persoon precies kalm genoeg weg.


Al kon Jean Pierre Rawie, die vier gedichten uit zijn nieuwste bundel 'De tijd vliegt maar de dagen gaan te traag' ten gehore brengt, hier best anders over denken.


Waar Rawie in zijn gedicht 'Bejaardenhuis' subtiel en in het hem zo toevertrouwde haast neurotisch rijm de visites aan zijn dementerende moeder uiteenzet (,,Ik kwam er jaren lang. De deur, / het trappenhuis, de gang, de geur / herken ik met mijn ogen dicht. / Ik was haar zoon, ik deed mijn plicht''), is Amsterdams stadsdichter Menno Wigman in 'Kamer 421' minder fijnzinnig maar niet minder pijnlijk: ,,Mijn moeder gaat kapot. Ze heeft een hok, / nog net geen kist, waar ze haar stoel bepist / en steeds dezelfde dag uitzit.''


Met gedichten over grote (dood, liefde, lijden), kleinere (wormen, kabouters, het huwelijk) en eilander (zee, wind, uitzicht) thema's krijgen de ongeveer honderd bezoekers een evenwichtig en toepasselijk programma voorgeschoteld. En kwamen alle gastsprekers bij de eerste editie in 2001 nog uit Friesland, Groningen, Drenthe en omgeving, deze keer is met Luuk Gruwez en Bart Moeyaert ook Vlaanderen vertegenwoordigd.




Presentator en journalist Piet Piryns, eveneens Belg, rijgt de optredens geestig aan elkaar. Hij wordt bijgevallen door labrador Trooper; het beest gromt en blaft soms instemmend, zoals bij het gedicht 'Schiere monnik', over een schiere monnik, van Hester Knibbe.


Bedaagder dan het publiek, dat grotendeels grijs en kaal oogt, is het gedicht waar dichter en NRC-redacteur Marjoleine Vos haar enige voordracht van de avond op baseerde. Geïnspireerd door het eeuwenoude Gilgamesj-epos, over een man die tevergeefs de onsterfelijkheid wil vinden en dan maar koning wordt, schreef ze een extra fragment.


Lichtvoetiger zijn de podiumkunsten van Ester Naomi Perquin. Zij leest uit haar recentste werk 'Celinspecties', waarin ze put uit haar ervaringen als voormalig cipier in het Rotterdamse huis van bewaring. Een stem voor de boeven. ,,Anders blijven ze ook maar zo opgesloten zitten tussen twee kaften'', zegt ze.


Afsluiter van de avond is Anton Korteweg. Hij publiceerde kort geleden zijn eigen doodsbericht in literair tijdschrift Tirade. In 'Wenken voor een succesvol leven', geschreven naar aanleiding van een Volkskrantartikel over de kloof tussen hoog- en laagopgeleiden, geeft hij vanavond een levensles slagen voor slimmeriken, die eindigt met belangrijk advies: ,,Ga niet uit vissen. / Weet niet wie Sylvie is''.


Meer relativerende woorden zijn er na afloop van Jean Pierre Rawie. Die de avond, het mag geen verrassing heten, wat aan de lange kant vond. ,,Ik begrijp niet dat mensen het uitzitten.''



Tijdens 'Schrijvers om de noord' 6 (5 en 6 maart 2013) traden op: Eva Gerlach, Luuk Gruwez, Hester Knibbe, Anton Korteweg, K. Michel, Bart Moeyaert, Ester Naomi Perquin, Piet Piryns, Jean Pierre Rawie, Marjoleine de Vos, Menno Wigman en Ad Zuiderent. Het festival is gratis. Ook de dichters dragen pro deo voor. Bij ieder festival wordt een boekje uitgegeven met werk van alle deelnemers.


Verschenen in de Leeuwarder Courant, 6 maart 2013


Foto: Bart Moeyaert draagt voor uit zijn bundel 'Verzamel de liefde'/Lieke van den Krommenacker

Geen opmerkingen: